Dit was voor ons de 4e Deutschlandfahrt. ( Foto )
Iedere tour krijgt een ander onderwerp , zoals u op bijgevoegd plaatje kan zien.
Voor ons was de eerste in 2004, deze ging langs grote hoofdsteden en werd daarom “Hauptstadtour” genoemd. De 2e in 2006 ging langs kerken en oudheden en werd “Weltkulturtour” genoemd. De 3e ging langs vele havensteden van Duisburg via velen havensteden o.a . Stettin in Polen met als eindpunt Hamburg en kreeg de titel “Hanzestedentour”. Deze tour kreeg de naam “ Wirtschaftwondertour”.

De start was deze keer anders omdat wij, Simon Laan en ondergetekende onze trucks beschikbaar hadden gesteld om dezebij de ingang van de Messe bij de I.A.A. te Hannover te plaatsen, dit is de grootste vrachtauto tentoonstelling ter wereld. Alleen Mercedes-Benz had al een hal ter beschikking ter grootte van Eurohal van de RAI. Bij binnenkomst stond je echt met open mond te kijken, zo overweldigend!
Bij de ingang van Hal Noord stonden samen met nog een 10tal Duitse oldtimers de Mercedes en de F.T.F. van 21 september tot 29 september tentoongesteld. Een mooie plaats waar al het publiek langs kwam. Uiteraard stonden de oldtimers tot in de puntjes verzorgt, gepoetst te pronken.
Op 30 september om 12.00 uur was vanaf de Hannover Messe de officiële start van de “ Wirtschaftwondertour”, dit ging gepaard met de nodige toespraken en werd er veel gefotografeerd.
De 1e dag 30 september: Hannover- Warendorf. 

Simon met zijn Mercedes en wij, ( mijn vrouw Ans en ik) mochten met onze F.T.F. al snel starten. Zo gingen we gezamenlijk op weg vanaf Hannover I.A.A. naar Warendorf, een ritje van 176km waarbij we het Teutoburgerwald doorkruisten.

De 2e dag 1 oktober: een rustdag in Warendorf. (foto rustdag warendorf)

Na onze eerste etappe hadden we meteen een vrije dag.
Richting onze eetgelegenheid, zowel voor het diner dan wel voor het ontbijt, konden we op een ludieke wijze gebruik maken van een oldtimerbus of een oude Engelse taxi, toch koos menigeen voor een frisse wandeling. 
’s Morgens was er gelegenheid voor een rondleiding door Warendorf. We hadden het genoegen met een geweldige reisleider te doen te hebben, die met veel enthousiasme vertelde over het oude centrum, dit ging gepaard met met leuke anekdotes en af en toe een mop. Na deze interessante rondleiding gingen we met een groep gezellig koffie drinken met wat lekkers in een Konditorei. Een gedeelte van de groep ging terug naar de auto’s andere vermaakten zich in de stad. ’s Avonds aten we in mooi etablissement waar Simon een telefoontje kreeg dat hij opa was geworden van een kleinzoon.

De 3e dag, 2 oktober: (foto) Warendorf – Lippstadt – Brillon

Om 7:30, Fruhstuck in Emshof, 9.00 uur start. Rond 11.00 uur moesten we ons verzamelen bij een Mercedes dealer in Lippstadt. Vandaar werd er om de 2 minuten een auto losgelaten om door het centrum van Lippstad te rijden. Een grote menigte stond ons op te wachten, we werden onthaalt door burgemeester. Deze sprak iedere de auto met inzittenden gedurende 1 minuut toe. Via de luidspreker werd het publiek geïnformeerd over eigenaar en de ins en outs van het voertuig. Om 16.00 uur werden we bij het prachtige familiebedrijf Witteler verwacht een Mercedes dealer. Deze sponsorde deze dag er werd ’s avonds een heerlijk buffet geserveerd en ’s morgens een net zo’n heerlijk ontbijt. 

De 4e dag, 3 oktober: (foto) Brillon – Bamburg 301km

’s Morgen na het ontbijt deed de familie Witteler ons uitgeleide. 
Wij rijden richting de de zuidkant van Sauerland vervolgens komen we door het wintersportplaatsje Willingen. Het is zondag, vele mensen die net uit de kerk komen in hun prachtige klederdracht kijken vol verbazing naar onze oldtimers die voorbij komen. Sommige gebaren mannen en kinderen gebaren ons te toeteren en dat doen we natuurlijk. Met een grote galm laat ik onze Amerikaanse treinhoorn door het gebied klinken en dit liet bij velen een lach op het gezicht achter.
Tussen Fulda en Bad Neustadt gaan we tanken. We mogen € 300,- vrij tanken van de organisatie dus ik laat er 252 liter diesel in lopen. Bij dit tankstation kregen we aangeboden: een broodje braadworst,koffie, frisdrank en kuchen. Buiten op een bankje in het zonnetje smaakten dit prima intussen werd er even tijd genomen om de F.T.F. cabine te wasseNet voor Bamberg stopt er voor ons een M.A.Ndiesel die zonder gasolie is komen te staan. Meteen zet ik onze F.T.F. naast onze collega en laat ± 70 liter bij hem uit onze reservetank in zijn tank lopen. 
Na het ontluchten heeft de chauffeur z’n 8 cilinder diesel snel aan de gang. Zo vervolgen we beide ons weg naar Bamburg, het eindpunt.
De 5e dag, 4 oktober: Bamburg-Regensburg 221km.(foto)


’s Morgens werden we uitgenodigd bij de Michelinfabriek waar we per bus naar toe werden gebracht. Hier kregen we via een beamer een uiteenzetting van de Michelinproductie, het was wat lastig te volgen daar de zon op het beeldscherm scheen. Tevens kregen we na de presentatie een ontbijt aangeboden wat prima was met daarbij als cadeau heerlijke chocola.

Teruggekomen van Michelin vangen we meteen onze rit aan en komen we als eerste door het natuurgebied Frankische Schweiz. De zon staat hoog aan de hemel het belooft een mooie dag te worden. We rijden langs de riviertjes Wiesent en lang de Pegnitz wisselend van de schaduw in de zon, de zon die helder in de rivier schijnt. Talloze bochten worden gepasseerd en komen onder vele spoorbruggen door, waar de treinen in een rechte lijn overheen rijden. Zo komen we door het Pegnitztal, dit was onvergetelijk wat een schitterend gebied. Inmiddels beginnen we wel trek te krijgen maar zien nergens iets om te gaan eten, dan net voor Amberg staan links Eppie Bok en Egbert Jongeneel bij een prachtig etablissement met ruime parkeergelegenheden. We schuiven gezellig bij ze aan op het terras in het zonnetje. Zo zitten we zo’n 1,5 uur genietend van een heerlijke lunch en een welverdiende rust. Andere oldtimers zien we langs gaan, maar een paar Nederlanders grijpen ook hun kans en komen er bij. Ook zij waren aan een hapje en wat rust toe!
Samen met Simon Laan en Eppie Bok vervolgen we de rit, bij een wegversperring gaan we verkeerd en raken we klust een beetje kwijt. En besluiten daarom het laatste stukje vierbaansweg naar Regensburg te pakken. Dan stopt Eppie ineens voor ons, wat blijkt Simon heeft hem gebeld dat zijn V-snaar is gebroken. We lossen dit op door de trekbommel van de F.T.F. aan de Mercedes van Simon te koppelen iets wat in een mum van tijd geregeld is. Zo slepen we Simon op en Eppie brengt ons keurig via zijn TOM- TOM naar de verzamelplaats aan de Donau.
In een klooster aan de Donau hebben we een diner met een shuttlebus werden we daar heengebracht.
Eppie en Ad komen daar per taxi naar toe, Eppie heeft Ad geholpen bij de bemiddeling met Polizei, daar Ad een paaltje omver gereden had.

De 6e dag, dinsdag 5 oktober: (foto) Regensburg – Passau 240km

Om 7:30 ontbijten en om ongeveer 9 uur is de start. We besluiten te wachten tot Simon zijn auto gereed is om dan samen op te rijden naar het volgende punt. Het is slecht weer en de monteurs zijn bezig de hele neus van de Mercedes van Simon er aan het af slopen, om er vervolgens een nieuwe V-snaar om te leggen. Intussen kijk ik naar de Donau ,Lia Bok wijst mij er op dat er een schip aankomt. Ik loop snel naar de waterkant en jawel, een duwstel vaart langs, wat een lengte. Ik hoor de langzaam lopende diesel indrukwekkend zijn werk doen. Als hij voorbij komt zie ik de Nederlandse vlag met het laagste punt door het water van de Donau slepen en tot mijn verbazing staat er de naam“Groningen” op.
Om 11 uur is Simon zijn auto gereed en hebben de monteurs het neusje er weer keurig opgezet. Om 16.00 uur komen we aan in Karpfham, een dorpje 40km voorbij Passau. Wederom gaan per shuttlebus naar ons diner bij ZF. Alvorens krijgen we een toespraak van de Burgemeester van Passau in het mooie stadhuis. Hierna gaan we eten bij de ZF fabriek, dit is hier keurig verzorgd.
De 7e dag, woensdag 6 oktober: (foto) Passau – Tegernsee 230km.

Alweer om 7:30 ontbijten, in een boerenschuur op het terrein 100m bij onze auto’s vandaan, keurig geregeld door ZF. Om 9.00 uur karren we weer onze intuïtie zegt dat het mooie rit zal worden. We rijden tot Burghauzen langs de Oostenrijkse grens. In Seebruck gaan we langs de westoever van de Chiemsee rijden, geweldig, wat een pracht, vooral als we bij Gstad stoppen, samen met 4 andere auto’s. Achter een schitterend hotel op het terras, met zicht op zee. Wat een sprookje om hier zo heerlijk buiten te kunnen eten in het zonnetje. Na dit mooie plekje vervolgen we onze weg. Vanaf de Chiemsee rijden we dwars door Rozenheim we steken vervolgens bij Irschenberg de grote weg over (A8, Munchen, Salzburg) bij Gmund langs de Tegernsee te gaan rijden. Op ons eindpunt staan we op een indrukwekkende plek met achter ons de Bayerische Alpen. Inmiddels is het idee geopperd om op deze plaats alle Hollanders op de foto te nemen. Dit wordt met organisatie kortgesloten. Ons die diner is in enorm groot restaurant waar het een drukte van jewelste is. Een deel is voor ons gereserveerd op ieder bord ligt een presentje van de sponsor.
De 8e dag, donderdag 7 oktober: (foto ) Tegernsee – Crailsheim 300km

Om 8:30 beginnen de eerste al te rijden, zodoende hebben wij om 9 uur alle 9 Nederlandse oldtimers op een rij staan. Met op de achtergrond de prachtige bossen, vanaf het oosten komt een stralende zon over de heuvels heen. Een prachtig item voor een foto. Robert en Ula Fehrenkotter maken met onze camera een aantal foto’s, zij hebben er duidelijk plezier in.
We verlaten onze plek en rijden om het meer heen. Na Schongau rijden we door het dichtgaan van een spoorwegovergang opeens met alle 9 Hollanders achter elkaar. 
In Markt Oberdorf gaan we naar het noorden nabij Ulm steken we weer de A8 over naar het gebied Schwabisch Alb. Zo komen we Crailsheim binnen even later gaan we in konvooi naar de Hangar (automobelforum) waar we ’s avonds weer lekker eten. Tevens wordt een veiling gehouden ten baten van een goed doel. Dit ging volgens de Hollanders niet helemaal volgens de regels!
We kijken terug op een prachtige dag. Wat is dat Beieren toch onvoorstelbaar mooi, zo rijd je over een binnenweggetje, langs en soms bijna over boerenerven, alles keurig verzorgd, prachtige bloembakken met trossen bloemen rondom boerderijen, de glooiende heuvels waar het maïs keurig overeind staat en af en toe een kapelletje. Echt genieten, hier doen we het voor.

De 9e dag, vrijdag 8 oktober:   (foto) Crailsheim – Stuttgart 150km

Van 7:30 tot 8:30 ontbijt in de Hangar en om 9.00 uur vertrekken we richting Stuttgart via Schwabisch Hall. De afdalingen waren enorm we keken in gigantische diepten en klommen gestaag omhoog, wat gepaard ging met heerlijk gebrul van onze Detroit diesel. Die deze gaten moeiteloos trotseert. Simon die tijdens wilden als nieuwbakken opa graag nog een aardigheidje meenemen voor zijn stamhouder. In Backnang bij een groot modecomplex werd met Ans, als deskundige een mooie kledingset uitgezocht voor Troy Simon Laan. Om 15.00 uur kwamen we vanaf de heuvel Stuttgart binnen, wat een stad!
Voor ons links de Mercedes ster op een hoog gebouw en rechts het indrukwekkende museum. Na wat gepuzzel komen we bij de feesttent auf dem Cannstatter Wasen. Blij dat we heelhuids gearriveerd zijn en de rit tot een goed einde hebben gebracht! We drinken met Simon, Ad en Toos Eikemans een bakkie koffie. Toos had nog wat broodjes die lieten we ons lekker smaken daar we de lunch waren misgelopen.
Opeens horen we luide muziek uit een van de grote tenten komen. Samen met Simon ga ik even kijken, de tent zit stampvol met mensen waarvan een groot gedeelte al op de banken staat te springen met potten bier van 2 liter in hun handen. Voor de tent staan 6 prachtig aangespannen paarden die een wagen vol met biervaten trekken.
Om 17.00 uur gaan we de immense feesttent in waar voor ons een speciale ruimte is gereserveerd. Al snel komt er een dame aanlopen met 9 pullen bier van 2 liter, dit betekent dat ze met meer dan 20 kg rondsjouwt. We kunnen meteen eten bestellen en ik neem zoals ik in vele berghutten gehad heb Kaizermarren, niet veel maar wel erg lekker. Na 4 liter bier en 3 uur later heb ik het wel gezien, het werd wel erg warm dus we gingen lekker naar buiten en liepen we nog over een gigantisch grote kermis. We besluiten eerst het reuzenrad in te gaan om foto’s te maken. Hierna gingen we nog in 8baan in een houten bak over de waterbaan, van het hoogste punt hard naar beneden, altijd leuk voor de foto. Omsteeks 22.00 uur zijn we in onze caravan, waar al gauw een aantal van onze oldtimervrienden aanschuiven. Sommige met wel meer dan 4 pullen bier op andere met iets teveel wijn. Toch nemen ze nog een biertje of een wijntje toe. Gezellig nog even napraten met zijn allen, rond 1.00 uur zoekt ieder zijn eigen bedje op en is de rust op het terrein weergekeerd.
’s Morgens is er via een catering ontbijt gereld er is koffie/thee en men kan een zakje broodjes ophalen tevens wordt er afscheid genomen van elkaar, de familie Fehrenkotter is aanwezig voor een laatst hand en een praatje. Nog een laatste toetertje en ieder gaat zijn weg.
Wij gaan zonder de andere Hollanders op huis aan omdat we zaterdagavond thuis willen zijn.
Simon Laan, Arnold en Corrie van der Visch, Jos en Marja van der Gaag nemen wat meer tijd om rustig op weg naar Nederland te gaan.

Mijn bewondering gaat uit naar de oudere mannen met hun oude trucks, dikwijls voorzien van aanhangwagens en met minder PK’s, dan de onze met de houten sturen in hun knuisten zonder stuur of rembekrachtiging leggen we dezelfde af. 

Het was weer geweldig om samen met 65 oldtimers , waarvan onze eigen F.T.F. met zijn 35 jaar de jongste is deze Wirtschaftwondertour te rijden. Zo reden we over prachtige wegen door historische dorpjes en stadjes langs prachtige maisvelden en riviertjes, heuvel op heuvel af.
Daarom mogen we deze tour met alle techniek en vooruitgang van de laatste 65 de Wirtschaftwondertour noemen.     (FOTO)

                                                                                                                                              TOT DE VOLGENDE KEER!!!